Deel Zuider Eiland

Deze keer met de boot was wat minder mooi vanwege het weer. Eenmaal mijn tas weer loop ik naar de bus, waar Sanne al een plekje voor mij heeft vrijgehouden. Hoe leuk is dit, waar je elkaar steun biedt in het vliegtuig, omdat je allebei een heel spannend avontuur gaat beginnen, en daarna samen een avontuur gaan beleven. Het Zuidereiland wij zijn er klaar voor!!

We hebben best een lange dag te rijden, we houden een stop voor boodschappen en een paar uur later arriveren we in Abel Tasman. We koken macaroni en wandelen langs het stand. Maar gaan er op tijd in, zijn best moe na zo’n lange dag.

De volgende ochtend vroeg moeten we er weer uit want we gaan kajakken. Sanne en ik gaan samen ik een kajak. Ik ga achterin en moet dus sturen, wat nog wel even anders werkte dan ik gewend was, want dat moest ik dus met m'n voeten doen! We komen langs een cave waar we even een kijkje in kunnen nemen. En komen bij een eiland met zeehonden echt geweldig! De beestjes zijn aan het spelen in het water en zwemmen hard onder onze kajak door, echt zoo leuk!

Na drie uur komen we bij het punt waar we over land terug lopen! We hebben eerst even lunch en beginnen aan een geweldige wandeling. Er is nog een ander meisje Kathie en al snel hebben we een gezellig groepje! Kathie is Engels dus dan houden we dat er toch ook nog een beetje in haha! 12 kilometer (wat vanwege terrein 4 uur duurde) verder komen we weer bij de base waar vandaan ze ons terug naar het hostel brengen.

Wij vinden dat we wel fish and chips verdiend hebben!

De volgende ochtend gaan we weer in de bus, we hebben ook weer een andere groep en een andere buschauffeur. We hebben een lunchstop bij  Lake Rototi. Geweldig mooi! Het is weer een schitterende dag en Kathie praat mij om, om een duik te nemen. Het water is naar koud maar ja dat doen we dan allemaal maar voor de ervaring hahaha. Wel zwemmen hier ook vies grote alen die ik wat minder leuk vind, gelukkig kan je daar aardig goed omheen zwemmen.

‘s Avonds komen we aan bij ons nieuwe hostel in Westport, we gaan boodschappen doen en hebben avond eten. We zijn nu met een wat grotere groep. Kathie had gisteren twee Nederlandse jongens op de kamer en ook sluit een Irish jongen met een gitaar zich bij ons aan. En hangt in de rest van het hostel ook gewoon een gezellige sfeer. We besluiten naar het strand te gaan om een kampvuur te maken. Na een 1.5 uur besluiten we dat we verdwaald zijn we komen drie Engelse meiden tegen die we op het strand later zouden meeten, maar ook zij konden het strand niet vinden. Achja dan gaan we gewoon op de straat zitten chips eten wij drinken en sterren kijken. Al met al valt de avond erg tegen maar was het toch zeker wel super gezellig..!!
 

De volgende dag gaat helaas iedereen weer verder. Sanne en ik hebben wat meer tijd en blijven hier een nachtje langer. We wilden graag staand paddelen uitproberen. Maar jammer genoeg is het weer vandaag erg verdrietig. We houden gewoon lekker bij een chill dagje en doen wat was. Hopelijk zijn de mensen die vandaag met de nieuwe bus komen wel ook weer leuk.

De volgende ochtend gaan we met de bus richting Lake Nahima Pua, onderweg maken we weer een mooie wandeling! Na een tijdje stoppen we in een dorp waar we voor een wharehouse gedropt worden, want vanavond is het feest met het thema "back to the jungle" we kopen wat schmink en gaan ons gewoon leuk aankleden. Helaas vinden we totaal geen aansluiting met deze groep het zijn allemaal Engelsen die trekken heel erg naar elkaar. Als we aankomen bij het hostel wat zichzelf hotel noemt, waardoor we noodgedwongen ook moet eten.. stelen Sanne en ik DJ de hond waar we mee naar de Lake wandelen. Weer een prachtig plaatje en heerlijk weer even met een hond weg te zijn. Als we terug komen is het al bijna dinner tijd. T.b.f., het was heerlijk!

Sanne kan goed schminken en tovert mij om in een tijger en haarzelf in een Chita. In een kamer waar iedereen spullen achterlaat vind ik nog wat spullen waarmee ik een staart in elkaar flans. Al met al was het best een gezellige avond we hebben wat aanspraak met twee Spaanse meiden en een Mexicaanse gast. Jammer genoeg blijft de groepjesvorming wel groot. Wat erg jammer is als je weet dat het met de groep van je vorige bus echt te gek was geweest .

De volgende ochtend gaan we naar Franz Josef, de plek die ons arm gaat maken, wat vanmiddag al begint met een SKY DIVE!! Oh mijn god. Ik heb het niemand verteld dat ik dit ging doen, alleen Sanne en Frankie wisten het. Echt het besef had ik niet soms kwam het weer even in me op en dan voelde ik wel een steek in mijn lichaam.

Onderweg stoppen we eerst nog voor een wandeling bij Pancake Rocks, je moet er wel fantasie voor hebben maar de stenen bestaan uit allemaal lagen wat een pannenkoeken effect geeft. Het was wel erg mooi met gave uitzichten ook weer.

Eenmaal ingecheckt in het hostel wat wel echt weer een leuk hostel is, proberen we een verstandige lunch samen te stellen, een broodje ei.. Kathie is ook nog in dit hostel en praat ons goede moed in. Ze geeft een dikke knuffel en daar gaan we dan. Soms praten we veel, heel zenuwachtig en soms zeggen we niks. In het busje dat ons naar de plek brengt in nog een Nederlandse jongen, Elmo. Het is best een grote groep die de sky dive gaat doen. En er passen maar drie tegelijk in het vliegtuig.. Jaja natuurlijk zijn wij als laatste. Om half twee werden we opgehaald. Rond half vier zou het onze beurt zijn. Maar dan komen er ineens wolken.. FUCK!! We kunnen nu niet. In Nieuw-Zeeland is het niet toegestaan te springen als je vanaf waar je springt niet de grond kan zien. Maar nu wil ik wel echt. Franz Josef heeft de op een na beste sprong van de wereld. Helaas gaat deze vanwege het weer heel vaak niet door. Vanaf het begin heb ik altijd geroepen: I’ll let the Universe decide. Als het weer niet goed is ga ik niet en anders wel. Maar ja als je daar dan zit helemaal opgetuigd en alles ga je hier niet meer van uit. Gelukkig een half uur later kunnen we dan ook toch nog. Het waren de meest gekke uren van m'n leven van te voren! Gelukkig was ik met Sanne en Elmo en konden we elkaar een beetje moed in praten.
Een paar minuten later loop je dan naar het vliegtuig. Alles in m'n lichaam gilt neeeee. Maar ik doe het lekker toch! Eenmaal in het vliegtuig ben ik gevoelloos erg gespannen maar alles gaat in een waas, waarbij ik toch van het enorm geweldige uitzicht weet te genieten. Sanne is eerst en daarna ben ik. Al we boven de wolken zijn denken we nou daar zijn we dan, maar nee. We gaan nog veel hoger en het lijkt wel eeuwig voor dan die deur open gaat. Als ik Sanne zie verdwijnen en mezelf naar voren voel gaan dan denk ik tja daar ga ik dan. Haha ik ben zo gespannen maar toch heb ik geen echte angst. Ik weet niet hoe ik het kan omschrijven. Eenmaal op die rand hang ik eerst uit het vliegtuig en iedere keer dacht ik nu gaan we en toen gingen we toch niet, wat heel irritant was. En dan whoooop daar gaan we. Wow gewoon helemaal vrij zoo gaaf dit, ik kijk om me heen en het is echt zooo mooi! Echt niet te beschrijven. Ademen is bijna niet mogelijk. Ze hadden van te voren al verteld dat je moest gillen want dan blaas je uit waardoor je weer in kon ademen. Ik doe m'n mond open maar m'n keel is zo droog er komt totaal geen geluid uit. Wel werkt het een klein beetje en kan ik af en toe een hap lucht krijgen. We gaan we gaan en we gaan geen moment dat ik nog bang ben dit is gewoon echt genieten. En dan whoop klapt de parachute uit. Wat een uitzicht maar in de vrije val was het mooist. Maar nu kan ik gelukkig weer ademen. De man aan wie ik vastgeknoopt zit maakt wat riemen losser nou dat vond ik echt niet leuk. Hij zei dan is het wat comfortabeler. Nou echte niet bah. Laat me maar gewoon lekker hangen. Voordat ik het weet zijn we al weer beneden... OMG ik ben net gewoon even uit een vliegtuig gesprongen.

‘s Avonds doen we gezellig wat drankjes in de bar, even van deze ervaring nagenieten.

De volgende ochtend beginnen we meteen een nieuw avontuur. We stappen in de helikopter en vliegen naar een glacier. Wauw wat voelt dat vet! Gewoon in een helikopter is al een droom op zich die nu uitkomt! Ik zit samen met een ander meisje voorin dus heb geweldig uitzicht. Het voelt zo gek, het is super stabiel en zeker als je de dag ervoor nog in een vliegtuig zat is het verschil echt gaaf! Jammer genoeg is het maar heel kort, na een tijdje zegt de piloot daar gaan we landen. Ik dacht nee Johh dat past nooit. Super klein plekje en allemaal rotsen. Maar voor dat ik het wist stonden we er al. We hadden een erg enthousiaste  tour guide. We hebben speciale pinnen onder onze laarzen gekregen waardoor we makkelijk door het ijs wandelen. Het was super gaaf. Maar Sanne en ik hadden allebei nog dat super gevoel van de sky dive. En hadden na een uurtje wel weer zoiets van tja we hebben de sneeuw nu wel weer gezien. Waar andere mensen helemaal laaiend enthousiast waren. Ik denk dat dat misschien ook iets Nederlands is ik heb het al vaker gedacht dat mensen iets zoo gaaf vonden en dat ik dan dacht ja dat is mooi ja.
 

Maar goed we maakten een wandeling van drie uur, maar het uitzicht veranderende ook niet echt waardoor het denk ik wat eentonig wordt. En er waren paden gecreëerd waar ik het leuker vind echt te klimmen en uitdaging te hebben. Na het rondje mochten we weer terug in de heli Yeah. Dat vind ik nou wel echt leuk wat lijkt het mij gaaf omdat te leren en zelf te mogen besturen!

Daarna hebben we even lekker lunch terug in het hostel en dan kunnen we de rest van de middag lekker in de spa, dat zat bij de tour inbegrepen.

Ik ga snel proberen wat filmpjes te uploaden! O.a.het skydiven!!