Happy New Year

Tja een nieuw jaar met een gloednieuw verhaal. Ik zou natuurlijk Hedwina niet zijn als niet alles gewoon anders gaat dan gepland. Dit schrijf ik nu vanuit Airport Karratha. Ja echt waar. Ik had de laatste week dat ik niet lekker in mijn vel zat. Ik vond het lastig om mijn plek te vinden. En voelde mij erg alleen.

Mijn managers hadden vaak heftige ruzie en dan had Aviat gewoon vaak het kindje op de arm. Vaak genoeg dat Tim tegen mij zij hou je in, jij hebt hier niks mee te maken,  had dat kindje zo graag weg gepakt. Het ene moment deed je alles goed en was je alles het volgende moment liepen ze weer te zeiken over van alles wat mis was.

Ik had twee flessen wijn gekocht eentje verdween gewoon. Tja kan gebeuren dat je even niet wist van wie die was. Maar om dan te doen alsof je nergens van weet en het nooit hebt gezien vind ik lastig. Zo verdwenen er wel vaker spullen. Toen ik aan het begin daar kwam werd mij verteld dat ik al het eten zonder barcode gewoon mocht pakken. In de tijd dat Mory weg was om te werken in het andere roadhouse heb ik vaak smoothies gemaakt van bevroren fruit. Kennelijk was dat van haar en daar wou ze mij dus gewoon voor laten betalen. Maar over wat zij allemaal van mij pakken wordt recht in je gezicht gelogen. Ik vond dit erg lastig. Tim is een behoorlijke opvlieger, maar hij was wel de enige met wie ik goed kon praten.

We hadden alleen WiFi en tv in de woonkamer waar naast de keuken en de shop is. Dus ja ook als ik vrij was werd er rustig tegen mij gezegd of ik even op de shop wou letten of werd er commentaar geleverd over wat anders moest. Dit maakte het niet erg prettig om daar te zij. En als je dan echt helemaal geïsoleerd bent is dat erg alleen. Elke dag een uurtje naar de gym was het hoogtepunt van de dag. Juist ja een betaalde gevangenis haha. Ik heb een hoop gesprekken gehad met thuis of dit het geld waard was. Ja het was lekker inkomen maar hoeveel is ongelukkig zijn waard. Tim haalde mij over het toch nog iets langer te geven, er komt straks ook een ander meisje en dan wordt het misschien wel gezelliger. De volgende ochtend kom ik binnen en er was natuurlijk weer van alles niet goed maar dit was niet mijn fout het was Tim en Ashley. Ze zei dat Tim iets ook niet had gedaan daar was ze heel boos over jammer genoeg voor haar wist ik dat het wel was gebeurd omdat Tim aan mij had gevraagd of ik het wou doen en ik dat toen gedaan heb. Ze begon dus gewoon een beetje te stoken.

Ik ging naar buiten om het caravanpark schoon te maken en een half uurtje later komt Tim naar buiten stormen ik ben ontslagen. Het was behoorlijk geëscaleerd daar binnen. Ik denk van beide kanten dat er niet netjes gehandeld is maar ik was er niet bij. Hij had uit boosheid wel geroepen en ik neem Hedwina mee.. Als ik mijn werk buiten gedaan heb en naar binnen loop is het eerste wat er tegen mij gezegd wordt: “Hedwina als je wil gaan is dat oké voor ons”. Dus ik reageerde een beetje verward van Uhm.. what? Ja je mag ook blijven.. wauw oké dit is raar. Ze vertelde wat ik natuurlijk al gehoord had. Maar als ik echt meteen ook had willen gaan dan had ik toch dat hele caravan park niet netjes afgemaakt? Raar! Ik ben best van slag ik zeg ik heb heimwee en ik voel me hier niet lekker. Maar dat wist ze al want dat had ik een paar dagen geleden al wel eerlijk aangegeven. Ik app met wat vrienden ik moet gewoon wat meningen horen. Ondertussen komen er orders binnen die ik allemaal netjes gewoon doe. Maar nee het andere werk wordt even wat minder hard aangepakt, wat mij niet gek lijkt als je van slag bent. Mory zegt: Hedwina als je deze shift niet goed doet kan je beter vandaag nog vertrekken. Tja dat moet je tegen mij zeggen... dus ik zei oké ik ga een ticket boeken.

Helaas weer geld weg gooien als ik er over na denk hoeveel geld ik heb verspild aan tickets die ik niet gebruikt heb word ik al ziek.. maar het is niet anders. Tim en ik hadden altijd middag/ avond shifts en Mory en Aviat deden de ochtend. Het zijn managers geen eigenaren dus zij krijgen ook gewoon per uur betaald. Maar deden rustig het belletje op de balie aan voor klanten en gingen dan series kijken. Tja niet gek toch dat wij dan in de middag om komen in het werk..

Tja daar sta je dan in the middle of nowhere oudejaarsdag. Geen baan geen huis niks.. We sturen Ashley (oude collega die nog bij haar zus in Karratha is) wanhopig een berichtje of ze ons op kan halen. Alles zit mee zij komt met haar moeder ons op halen, boeken een soort huisje voor de nacht en hebben nog een hoop drank.

Eenmaal bij het huisje is de eigenaresse zo lief en biedt ons aan na onze wanhopige gezichten, ons de volgende dag naar het vliegveld te brengen. Ook vangen we een lift om op neer naar de mc te gaan voor ons avond eten. Hadden ook nog niet geluncht dus zijn echt uitgehongerd. De rest van de avond films en alcohol om deze Oud en Nieuw maar snel te vergeten haha.

Vandaag een goeie kater.  Op naar Perth heho Lets goo!!

Tim verklaart mij voor gek zoals ik gefascineerd uit het raam kan staren voor uren. Hij zegt: het lijkt net of je nog nooit gevlogen hebt man. Haha ik denk dat dit iets is, waar het kleine kind in mij naar boven komt en nooit gaat vervelen.

Ik had geregeld dat we weer naar mijn oude Couchsurf adres konden. Helaas negeerde hij mij, dus dacht ik dat hij van gedachten veranderd was. We boeken een hostel in het centrum en als na de busreis en een behoorlijke wandeling daar aan komen belt Glenn net waar we blijven. Ach ja is niet anders dan kan ik mooi morgen daar heen!

Als we ‘s avonds door de stad lopen na dat we gegeten hebben, voel ik aan alles dat dit echt de beste beslissing is geweest! Ik voel me zo intens vrij en zoveel beter omringd bij alle mensen in de stad. Als of ik na al die weken eindelijk weer diep in kan ademen. Ik vond het erg lastig om er mee om te gaan voor mijn gevoel had ik iets opgegeven en dat is totaal niet mijn instelling en iets waar ik zeker niet goed in ben. Maar ik besef dat ik niet heb opgegeven ik heb toegegeven en ben eerlijk naar mij zelf toe geweest. Dit heeft niks te maken met wel of niet falen het heeft te maken met wel of niet gelukkig zijn.

Morgen kan ik gelukkig bij Glenn crachen en over alles nadenken wat mijn volgende stappen gaan worden!

Het hostel waar we zijn is echt een gigantisch groot, oud gebouw wat er super gaaf uit ziet. ‘s Morgens ontbijten we even en Tim moet naar de kapper. We wandelen nog wat rond en dan is het al weer tijd om afscheid te nemen. Nu sta ik er weer alleen voor. Eigenlijk geniet ik er van wat tijd met mezelf en toch omringd door mensen in een stad waar ik de weg gewoon ken. Ik lunch sushi, wandel terug naar mijn hostel om mijn spullen te pakken en dan ga ik naar "huis" oké die van Glenn dan haha. Maar toch voelt het vertrouwd!