Opnieuw werk in Australië

11 december 2016 - Karratha, Australië

Reizen is geen vakantie

Het heeft even geduurd maar hier ben ik weer.

Ik was al begonnen met schrijven, helaas is die versie verloren geraakt en moet ik het nu opnieuw doen.
Heel gek maar ik vind het best moeilijk weer te schrijven.
Wat veel mensen denken, is dat ik gewoon langdurig op vakantie ben. Nou dat is dus echt absoluut niet zo. Ja, reizen is het mooiste wat er is maar tegelijkertijd ontzettend vermoeiend. Niet alleen het bijna elke dag je tas opnieuw inpakken of alleen maar uit een rugzak leven. Ook de constant nieuwe indrukken, verschillende plekken en vele ontmoetingen met fantastische mensen, die allemaal hun eigen verhaal hebben, moeten een plekje krijgen. En ja dat put emotioneel best uit maar is het uiteraard meer dan waard. Ik denk dat ik inmiddels ook wel mag concluderen dat het reisvirus behoorlijk is aangeslagen en ik zal jullie vast niet verbazen met weer een aantal veranderingen. In maart naar huis behoort al weer tot het verleden. Ook al begin ik thuis nu toch wel een beetje te missen, ben ik voor mijn gevoel nog niet klaar. De wereld heeft zo veel moois te bieden en ik wil er graag nog meer van leren. Ik blijf hier tot 20 feb werken, dan vlieg ik van Karratha naar Singapore waar papa en mama gezellig even komen buurten.

Vervolg van mijn reis

Daarna vlieg ik door naar Bali, waar een van m'n dromen werkelijkheid mag worden, reizen met een van m'n beste vriendinnetjes, want hier komt Mara gezellig een stukje van mijn avontuur mee beleven. We gaan samen Bali, lombok en de Gili eilanden bekijken voor twee weken lang, om dan nog twee weken door de Filipijnen heen te trekken. Daarna gaat Mara weer naar huis. Ik denk dat ik iets meer van de Filipijnen ga bekijken en dan naar Thailand. Maar vanaf dan staat alles weer open. Ik stop met data noemen want alles verandert met de minuut.

Werken in roadhouse in Australië

Als ik aan kom bij the roadhouse help ik eerst met alle boodschappen uitpakken. Ik ontmoet Aviad (Mory haar man) Tim en Ashley de andere twee die momenteel aan het werk zijn bij de roadhouse. Om een of andere reden dacht Mory al die tijd dat ik een Zweeds meisje zou zijn, helaas moet ik haar teleur stellen. Wel vraagt ze mij even vol te houden dat ik Zweeds ben want Tim is namelijk Nederlands. Gelukkig herkende hij mijn accent niet, nou probeerde ik het praten tegen hem ook wel te vermijden. 's Avonds zegt ze dan ineens tegen Tim: I have a surprise for you. Tim: ok, what? Mory: Hedwina is Dutch. Tim zegt noo never. En blijft zeggen dat ik wat in Nederlands moet zeggen. Na een tijdje zeg ik dan wat in het Nederlands.

De kamers zijn in een soort containers. Het is prima, klein en oud maar er zit ook een klein badkamertje in met een wc en douche. Snel maak ik het gezellig door weer wat foto's op te hangen en pak ik lekker m'n tas uit. Wat is dat een fijn gevoel! Op tijd kruip ik er in want deze dag was behoorlijk slopend! De volgende morgen word ik vrij vroeg wakker. En ga ik ontbijten.

Honderd sandwiches

Om drie uur begin ik met werken. Eerst moet ik het Caravan park schoonmaken, een paar wc's en een paar douches. Daarna ga ik in de keuken aan het werk. Sandwiches maken wat een Hell! Ben ik hier dan echt te dom voor??? Ik word gek: wat nou wel sla geen sla wel tomaat geen tomaat wel niet wel niet... ongeveer een uur later en 12 sandwiches. Hup door, baguettes, wraps alles moet gemaakt worden. 's Avonds wordt het ook al snel drukker, hamburger hier kipschnitzel daar steak burgertje en dan komen er ook nog eens elke avond een groepje mannen eten waar speciaal voor gekookt wordt. Ook stellen we iedere dag voor hen een lunchpakket samen voor de volgende dag.
De volgende dag herhaalt alles zich weer.

Dag drie weer hetzelfde, maar die verdomde sandwiches, ik denk dat ik gek word, kan ik dan gewoon echt niet onthouden wat waar op moet? Dit gaat zo enorm traag! Wat Tim die mij inwerkt ook duidelijk laat merken, waardoor het eigenlijk alleen maar langzamer gaat. Wat een Hell niks wil alles zit tegen. Wat ben ik blij als het dan eindelijk acht uur is en we de keuken kunnen sluiten.

Gelukkig gaat het hierna steeds beter en ja inmiddels kan ik die verrekte sandwiches dromen inclusief Turkish bread baguettes en wraps maak ik er ook zo'n 15 van per dag...

Ook hebben we in de shops drie verschillende pin automaten, een algemene en een die gebruikt wordt voor de zakelijke brandstof de andere heb ik nog steeds niet helemaal door. Soms sta ik even een uurtje in de shop wat op zich wel leuk is voor de afwisseling.

Ik ben hier inmiddels zes weken, waarvan vijf weken Mory weg is zij komt van de week weer terug. In de tijd dat zij weg was zijn haar uren aan ons verdeeld waardoor we 48 uur per week maakten. Het is wel veel maar eigenlijk wel prima te doen en jaaaa Jaa, money money money.

Ik ben benieuwd hoe het straks gaat als zij er weer is.

Hier achter zit een kamp van ongeveer 400 man die in de mijnen werken, gelukkig is er voor hen een gym waar wij ook gebruik van mogen maken. Met al dat ongezonde eten hier is het wel fijn een beetje te kunnen sporten. Voor de rest is het vooral Netflixen! De dichtstbijzijnde supermarkt is in Karratha zelf wat 1.5 uur rijden is. Op zich is dit ook wel een leuk centrum. Alles is er aanwezig ik probeer hier iedere twee weken even heen te gaan want dit is voor mij echt het uitstapje.

Kakkerlakken

En Oh ja mijn kamer heeft dus kakkerlakken. Meestal zie ik gewoon wat kleintjes over de grond lopen maar af en toe zie ik ook wel eens een grote en dan bedoel ik groot, ergens tussen de 5 en de 7 centimeter. Nou moest ik snel even douchen, trek ik de handdoek van de haak en begin ik mezelf af te drogen, voor het leuke detail begin ik altijd met m'n gezicht en dan sla ik de handdoek naar achter om m'n rug te doen. Bij deze handeling voel ik iets hards op m'n rug. Gek aangezien de handdoek zacht is. Ik draai m'n rug naar de spiegel waar m'n angst bevestigd wordt, jaja zo’n vieze dikkerd op m'n schouder. Nu weten we i.i.g. waar de aardbeving in Nieuw-Zeeland door ontstaan is want ik heb toch even moord en brand geschreeuwd, nou nou. M'n hart zat in m'n keel hoor. Bah. Na dus altijd je schoenen, deken en kussen checken behoort handdoek daar nu ook toe..

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

5 Reacties

  1. Marloes:
    11 december 2016
    grrrr die Kakkerlakken, zorg er maar voor dat ze niet mee komen naar Singapore. Wel heel veel zin in om je weer te zien dan!!!! Kan je ook nog wat foto's van de Roadhouse en omgeving plaatsen?
  2. Frank Hoekstra:
    11 december 2016
    Ik heb geen filmpje nodig om dat beest op mijn rug te voelen... Jij weet heel beeldend te schrijven en tsja, niet echt verbaasd dat je nog wat langer wegblijft. Wel leuk dat Marloes en Rutger naar Singapore komen. Vergeet daar niet 's avonds vanaf Marina Bay Sands toren uit te kijken en van de spectaculaire water/muziek te genieten. Maar dat duurt nog even, eerts maar even verder aan het werk :-)
  3. Eric Marjan Danielle en Denise Buisman:
    11 december 2016
    Ieee kakkerlakken......brrr. Wat een mooi avontuur beleef je. Bali ben ik ooit geweest 22 jaar geleden. Heel mooi. Geniet!!!
  4. Suzan urrutia:
    13 december 2016
    Heel boeiend avontuur weer. Sandwiches etc. maken, was mijn daagelijkse nightmare so, het ligt niet aan jou!
    Maar dan, zoals bij jou, alles went.
    Ja, reizen is heel enerverend maar je doet een enorme hoeveelheid wijsheid op, en dankbaarheid dat je dit alles kan meemaken.
  5. Christine:
    2 januari 2017
    Whahahahahaha kom niet meer bij. Nu weten we waardoor de aardbeving is ontstaan hahaha. Pfff Je bent een echte wereldreiziger geworden. Zooooo gaaaaaaf! Geniet lekkerXxx