Broome, Coralbay

Lange tijd niet de mogelijkheid gehad wat te plaatsen dus is het behoorlijk wat tekst geworden. Hopelijk niet te saai! 

De weg van Darwin naar Broome is wat saai, wel  mooie plekken gezien maar niet spectaculair. We dachten er aan naar Tunnel Creek te rijden, maar dit was 180 km heen en terug  waarvan 2.5 uur op een dirt road en dit hebben we al een paar keer een half uurtje gedaan wat we eigenlijk wel meer dan genoeg vonden met onze Archi.  

Als we begin van de middag in Broome aan komen gaan we gelijk naar het strand even zwemmen en een douche nemen! Daarna nog even naar de Cools (supermarkt) en op zoek naar de freecampside. 

De dag erna beginnen we bij het Broome museum wat nog best interessant was over de oorlog en dat alle mensen van Java deze kant op kwamen ook een hoop Nederlanders. Daarna nog even lekker naar het strand en ‘s avonds de night market. 

De volgende dag wouden we graag op een whales-tour, die helaas al volgeboekt was. Dus gingen we naar het uitkijk punt Gantheaume Point het was er echt schitterend en zelfs toch een paar walvissen gespot. 

Daarna  naar de bioscoop de film Suicide Squad echt een aanrader! ‘s Avonds gaan we naar het punt waar we de volle maan op kunnen zien komen. Er waren een hoop mensen en het was even wachten maar na een tijdje verscheen dan toch de maan. I wish I could make a picture of it. Zo mooi zo gaaf en niet mogelijk met mijn camera het vast te leggen.  

De volgende ochtend starten we onze tour naar Port Hedland waar we hadden gelezen dat we een kopje koffie moesten drinken in een speciale trein, helaas was dit gesloten, dit kan natuurlijk alleen ons gebeuren.  Dan maar ergens anders koffie met ontbijt om ons te troosten Yummie!  

Daarna door naar Karijini National Park, het is al later op de dag en helaas te laat om echt een wandeling te maken. Maar voor zwemmen is het nooit te laat. We komen bij een prachtige natuur pool waar we een verfrissende duik nemen. Als we naar de waterval toe zwemmen is het water van de waterval heerlijk warm. Dan toch nog een warme douche vandaag. Als we terug bij de parkeerplaats komen staat er een ouder echtpaar foto’s te maken van onze Archi, hij geeft mij altijd een beetje het gevoel alsof ik met Kenji ben, iedereen wil foto’s. Dit keer kwam zelfs de vraag of we er even bij wouden gaan staan, haha ja hoor wij poseren wel! Als we bij de camping van het park komen  is het nog licht en kunnen we rustig aan koken. Al snel koelt het af en vroeg is het dus weer tijd om in de sleepingbags te kruipen. Het nadeel van weer omlaag rijden, koude nachten maar ja dan ook less bugs.

De volgende ochtend starten we vroeg aangezien we niet meer konden slapen van de kou brrrrr. 
Dat gaat wat worden de rest van de nachten. We starten met een mooi uitkijkpunt het is hier weer adembenemend. Dit park heeft zeker mijn voorkeur boven Kakadu, stukken goedkoper en nog mooier! Daarna beginnen we aan de wandeling, het is een behoorlijke klim naar beneden richting Dale gorge, Circular  pool te bekijken helaas was het echt nog te koud om te zwemmen. Als we terug komen hebben we de eerste kilometers er al weer op zitten. We vervolgen onze weg naar de Weano gorge, dit was een ontzettend gave klim. ja letterlijk klimmen, maar dan zonder touw. In europa zou dit nooit zo mogen. Maar ja australie is het land waar alles kan! We schuifelen langs rocky walls, en na het eerste stuk komen we bij de spider walk. Ik wist niet zo goed wat ik hier van moest voorstellen  maar het houdt dus in er is een muur links en rechts en dan kruip je dus als een spin naar de andere kant. Met het water en rotsen onder ons was vallen geen optie! Als we bij het einde komen is er een kleine pool met ijs en ijs koud water maar we nemen toch even een verfrissende duik.  

Na deze spectaculaire wandeling vervolgen we onze weg naar Exmouth, het is zeven uur rijden dus we stoppen weer bij een freecampside, deze heeft uitzicht op pooony’s yeahhh! 

De weg naar Exmouth is weer even genieten op het laatst rijden we langs het strand, toch even stoppen voor een klein wandelingetje. 
Exmouth is nog best klein maar ze zijn bezig met een hoop nieuwbouw en luxe huizen! We boeken een Whale sunset Cruise de volgende dag en dan weer opzoek naar een slaapplek! De campings zijn hier weer onbetaalbaar en de dichtstbijzijnde is 60km rijden. Tja sinds wanneer luister ik naar regels? We vinden een leuk plekje bij het strand waar niemand is Archi is niet goed te zien vanaf de weg en wie komt nou hier als het donker is! Het is het perfecte plekje. 
als ik de volgende ochtend m’n ogen open en uit het raam kijk zie ik de zee, wat heb ik het toch slecht! 

Nu moeten we opzoek naar een plek waar we de laptop en camera’s weer op kunnen laden na de libery en visitors center waar het helaas niet mogelijk was eindigen we in een cafe weer even luxe koffie!  Daarna rijden we naar de vuurtoren. Misschien wel de lelijkste die ik ooit gezien heb simpel en grijs maar het uitzicht is wel weer erg mooi! 

Aan het einde van de dag gaan we op de  Whale watching cruise bij sunset.  
we kwamen op een erg mooie boot en er was een leuke sfeer de crew was aardig en enthousiast en wist ons een hoop te vertellen over de walvissen. Na een tijdje rondvaren zien we dan eindelijk de eerste iedereen begint te joelen. Haha dat vond ik dan weer een beetje overdreven. Deze Walvis had ook een baby erg mooi om te zien. De baby’s drinken elke dag 250 liter aan melk bizar he! Na een tijdje komen we hele groepen walvissen tegen. Tijdens de zonsondergang was dit echt even genieten! Als we van boort stappen is het al donker dus dit keer een plekje bij het strand vinden is was lastig maar het lukt ons!

de volgende ochtend rijden we verder naar Coralbay. Frankie begint met rijden. En dan op eens een Walibi OMG Frankie gaat vol op de rem en verliest de macht over het stuur, we slingeren over de weg en belanden aan de zijkant. Erg ging van alles door me heen ik probeerde te roepen rem los maar er kwam geen geluid uit m’n mond. En dat Nederlands verstaat ze toch niet. Als we bijna tot stilstand zijn begint Archie te wankelen en eindigt op z’n zij. Dat arme ding heeft wel pech met ons. Lang leven de gordels. Bungelend in m’n gordel zeg ik Frankie are you okey? She said yes are you? I’m fine let’s get out of here. Ik probeer de deur te openen maar die is loei zwaar. Als die open is kan ik er niet uit, dus Frankie moet half over mij heen klimmen om er uit te komen zodat ze vanaf de bovenkant  voor mij de deur open kan houden. Wat een teamwork! We lopen naar de weg en houden de eerste mensen die na vijf minuten passeren aan. Ze hebben een grote 4weel drive en kunnen ons helpen Archie weer op z’n wieltjes te krijgen.

Wat hebben we een geluk gehad een lekke band en een kapotte spiegel, en Archie gewoon starten en lopen, top auto! De mensen van de auto verwisselen onze band en dan kunnen we gewoon weer verder. Wat een geweldig land dit, er zijn zoveel mensen gestopt om te vragen of alles goed ging mensen van een caravan hadden thee voor ons gezet en er was gewoon overal hulp.  
dit avontuur is bijzonder goed afgelopen, had niet willen weten waar ik was geweest zonder die gordel. En Frankie en ik kennen elkaar nu nog beter het is toch fijn om te weten dat je in dit soort situaties allebei de kalmte zelf kan blijven! 

We rijden door naar Coralbay. Helaas is hier geen garage maar hay nu zijn we er toch. Heerlijk de rest van de middag snorkelen! Iedere keer fascineert het me weer dat zodra ik m’n hoofd onderwater stop ik in een totaal andere wereld kom. Waar vissen rustig rondzwemmen en planten de mooiste kleuren hebben. Eind van de dag beginnen we met rijden naar Carnarvon . met een slaapstop komen we eind van de volgende ochtend hier aan. We vinden een plek waar ze ons wiel kunnen repareren en de spiegel. Dit gaat 80 dollar kosten. Dit kost een pretpark ook voor 2pp hadden wij toch mooi onze prive achtbaan! Verder eindigen we hier weer in de library het is weer oplaad en internet tijd!  

In de tijd dat ze onze band aan het fixen waren gingen we boodschappen doen en hebben we langs de haven gewandeld. Einde van de dag kwamen we terug en in een paar minuten zit onze band er weer onder. Als we willen betalen zeggen ze ooh het is goed zo. Waarom geen idee maar bedankt we hebben net een pak verse koekjes gekocht en zeggen oke wil je dan wel een koekje en dat willen ze wel. Als ik de koekjes heb loop ik eerst naar de jongen die ons wiel er onder heeft gezet, ik denk dat hij dit als bijbaantje doet en schat hem rond de 16, als ik hem een koekje aanbied neemt hij gewoon de hele trommel. Een beetje verbaasd geef ik hem dan ook maar de deksel ik hoor Frankie haar keel schrapen en we doen allebei ons best om zo snel mogelijk om te draaien en weg te lopen we zeggen nog gauw doei en rennen ongeveer naar de auto als we de straat uit rijden kunnen we een paar minuten lang alleen maar lachen en huilen, nou ja daar gingen onze koekjes dan. 

Nadat we ook onze spiegel hebben opgehaald waar we helaas geen koekjes meer konden aanbieden kunnen we onze weg vervolgen. Wie had dat ooit gedacht na  zo’n klap, 40 dollar verder en Archie is weer helemaal de oude?

De dag later arriveren we in Shark bay, eerst gaan we naar het plaatsje Deham het is een straatje met een paar winkeltjes. Als we aankomen is het al wat later op de dag en is er niet heel erg veel meer te beleven. We zoeken een plek waar we kunnen douchen. Daarna gaat Frankie naar het museum. Ik voel daar dit keer niet zo veel voor en ga een wandeling maken. Ook heb ik uitgevonden dat mijn Iphone erg mooie foto’s maakt. Nieuwe verslaving is dan ook experimenteren met foto’s. Einde van de dag gaan we door naar het plaatsje Monkey Mia waar we op de camping kamperen. Na een lange tijd weer eens een warme douche, heerlijk! 

De volgende ochtend vroeg beginnen ze met dolfijnen voeren. Er zwemmen in deze omgeving een hoop dolfijnen waarvan vijf elke dag gevoerd worden, met alle touristen maken we een lange rij op het strand en staan we tot onze enkels in het water. De dolfijnen bepalen zelf wanneer ze honger hebben dus het is altijd even afwachten hoeveel er zijn. Dit keer zijn er drie, ze zwemmen vlak langs ons heen en je kan ze bijna aanraken. Helaas en misschien toch ook beter is het verboden om ze aan te raken. Er worden mensen uitgekozen om te voeren, elke dolfijn krijgt drie vissen. Dit omdat ze de rest van hun voedsel zelf moeten vinden zo dat ze blijven jagen. Een dolfijn vindt dan ook tijdens het kijken een levende vis en gooit deze eerst in de lucht voordat ze hem op eet. Ook waren er twee pelikanen die de hele tijd met de dolfijnen zwommen. Of het zo is weet ik niet maar het leek echt soms of ze aan het spelen waren. Toen een dolfijn weer een vis in de lucht gooide was het de pelikaan die de vis opving. Een erg mooi gezicht! 

In de middag beginnen we weer aan de weg terug. Na de hele dag regen gisteren hebben we nu meer geluk met af en toe een buitje en kunnen we de toeristische route rijden. Een hoop mooie stops met uitkijkpunten waaronder, Shell beach een prachtig schelpen strand. Ook komen we op een plek waar het water twee keer zo zout is waardoor er iets speciaal kan groeien ben alleen de naam vergeten. Het groeit iig drie centimeter in duizend jaar. En we hadden weer een mooi uitzicht.  

De volgende dag rijden we door naar Kalbarri National Park en maken een paar mooie wandelingen. Met op het laatst jaa echt waar THE PINK LAKE eindelijk!  zoveel over gehoord zo vaak foto’s gezien en dan nu toch echt met eigen ogen roze water het is toch geweldig. Helaas was er niet een hoog uitkijkpunt dus heb je het mooiste zicht vanaf een helikopter maar pink was het zeker! 

De volgende morgen komen we aan in, Geraldton. Een echte stad weer, maar wel eentje waar ik zou kunnen wonen. Het heeft een groot schattigheidsgehalte met veel kleine huisjes en een hoop detail ook vind je overal street art, wat ik zelf erg gaaf vind!

We hebben een stuk langs het seafront gewandeld waar we blij verrast werden door het zien van zeeleeuwen.  Helaas mijn goede camera met de zoomlens niet bij de hand en het was te ver weg voor een goede foto. Maar wel erg mooi! Na een goede lunch en het bekijken van de winkels rijden we door richting  Cervantes.

Hier komen we de volgende morgen aan. Het weer is weer verschrikkelijk, harde wind en telkens buien. We besluiten in het cafe een koffie te drinken en daarna dan toch maar weer even betalen voor de douches vanwege het weer zijn we zo koud dat we een koude douche echt even niet kunnen opbrengen en douche is wel nodig haha. Als je vijf dollar betaalt moet je er wel gebruik van maken. Ruim een uur later rijden we weer weg. We besluiten eerst bij het cafe te lunchen met de regen zelf wat maken, nee bedankt en er is geen supermarkt voor broodjes, echte c\kampeerders….  Daarna  rijden we richting Nambung National Park. Hier is een grote open zandvlakte vol met pinnacles (fosiele plantresten) het zijn er echt mega veel echt  super gaaf!  

Als we nog langs een art gallery lopen bij de uitgang belanden we in de souvenirs shop. Frankie had in de Australia zoo een rode panda knuffel gekocht waar ze altijd mee slaapt. Nu koopt ze voor haar oma een knuffel van een inmeu en tja ik werd hopeloos verliefd op een kola knuffel en kon helaas mijn zelfcontrol niet beheersen. Now I’m stuck with a koala. Lekker handig he, als backpacker dom dom. Maar liefde maakt blind en ik zal dan ook goed voor hem zorgen! 

Eind van de dag vinden we een free campside waar we voor het eerst gebruik maken van onze inside table. Het functioneert maar als het niet nodig is gebruik ik hem liever niet meer best een hoop werk, met zo veel spullen in een van. 

De volgende middag komen we aan in Perth we verdwalen al gelijk en een parkeerplaats vinden is ook nog een uitdaging. Aan het verkeer zijn we duidelijk niet meer gewend een weg delen? Wat is dat? We wandelen wat door de stad en proberen couch surfing wat helaas niet werkt. We besluiten naar een shopping center te gaan waar Frankie haar jumper opnieuw vindt die ze verloren had wat een opluchting ! we besluiten nu we Archie nog een week hebben richting the wave rock te gaan rijden dit is nog zo’n 300 kilometer.  

De middag komen we aan bij the wave rock. Het blijft me verbazen hoe the Asian people foto’s kunnen blijven maken van exact hetzelfde en hier  dan ook uren zoet mee zijn. Toch bizar een mega grote golf van steen ! Als wij dan eindelijk onze foto gemaakt hebben rijden we een stukje verder om te bekijken welke route we terug gaan nemen naar Perth, we gaan eerst helemaal naar de bodem rijden en dan langs de kust terug. Als we ‘s avonds weer een plek vinden worden we eerst helemaal gek van de muggen. Het is vreselijk koud, hoe ze leven geen idee maar dit is weer even huilen.  

De dag erna komen we aan in Albany weer een wat grotere stad erg leuk want het heeft toch nog een grote schattigheidsfactor.  We rijden naar het emu point waar we lunchen met een prachtig uitzicht en we vinden weer warme douches!  Daarna rijden we naar verschillende uitkijkpunten in Torndirrup National Park.  het is een prachtige omgeving een natuurlijke brug en een Gap. Daarna verzetten we onze toch naar Margaret en Busselton. Onderweg stoppen we bij the Valley of the Giants waar we een tree top Walk doen. Het in een brug van 600 meter tussen de bomen eenmaal weer op de grond lopen we tussen allemaal bijzonder gevormde bomen. Het was leuk maar niet spectaculair en het geld niet helemaal waard. Als we doorrijden komen we bij  Jewel Cave waar we een ontzettend gave rondleiding krijgen in de Cave. Onze tourguide is erg enthousiast en weet een hoop over de cave te vertellen! In de cave is het altijd rond de 17 graden wat mij erg mee viel, ik had het kouder verwacht. We zien super gave stenden en het plafond is schitterend. (ik ben alle moeilijke namen vergeten) maar de moeite waard was het zeker. Ohja en het is de een a grootste cave in de wereld waar we in kunnen als tourist.

De volgende stop is William Bay National Park Greenspool and Elephant rocks waar we weer even van wat geweldige punten mogen genieten! 

Als we in Busselton aankomen vinden we weer een koude douche en lopen we een stuk langs het strand. Het weer is iets beter maar het blijft aan de koude kant. We koken lekker bij het strand en ‘s avonds rijden we weer naar een free campside. 

We hebben inmiddels besloten dat we niet nog een auto gaan huren maar de rest van OZ doen bij vliegtuig. Alles wat er te doen is bij de zuidkust zijn een hoop Natianal Parks en veel stranden, en het is hier winter dus echt zonnen zit er niet echt in en elke nacht weer kou lijden voelen we niet zo veel voor.  

De volgende dag bekijken we in Busselton nog een vuurtoren en gaan we naar een klimtoren waar we weer een mooi uitzicht hebben. En jaja we hebben inmiddels in Perth een couchsurf  plek gevonden waar we een week kunnen blijven, dus we besluiten daar alvast heen te gaan. We komen bij een wat ouder huis, het onderhoud is niet geweldig maar het is leuk. We hebben een kamer en allebei ons eigen bed. Glenn is erg gastvrij en hij heeft een geweldig lieve hond genaamd Buddy. Hij neemt ons mee naar een plek waar hij ons trakteert op Aziatisch eten, yumie! We kijken ‘s avonds een film en daarna kruipen we er weer lekker in, heerlijk even weer een eigen bed en een normaal matras! 

De volgende ochtend doen we eerst wat was en dan gaan we naar een chocolade fabriek waar we ook kunnen proeven, erg vervelend. We drinken hier koffie en eten een speciale muffin die echt super lekker was, naast de chocolade was een plek waar ze de liquers verkochten hier mochten we ook proeven. De chocolade mousse liquer was mijn favoriet! Daarna rijden we naar Bells Rapids Park waar een mooie rivier is. We wandelen tot dat het  begint te regenen en dan sprinten we snel weer terug naar Archie om verder te rijden richting Lesmurdie National Waterfall. Een mooie grote waterval waar we 2 km langs de waterval naar beneden wandelen.

Als we weer terug zijn van de klim want ja we moesten ook weer omhoog terug gaan we nog naar  Great Northern Distillery, waar we dan ook maar een drankje drinken haha.  

Daarna besluiten we weer terug te gaan, we rijden nog even langs Cools want ik moet vanavond koken! En daarna hangen we lekker de rest van de middag/avond op de bank!