Airlie beach / white Sundays

Gister aangekomen in Airlie beach een klein dorpje en wat is het hier weer mooi! Het hostel is niet echt fijn. Bij de receptie duurt alles mega lang en de kamers ruiken muf!
Eerst lekker wat gewinkelen. En ja hoor tegen wie botsen we onderweg op, Chantal! Yeah super leuk! Helaas had zij de Noosa tour geskipt. En nu komen we haar hier tegen. Dat wordt stappen vanavond!

Daarna naar de supermarkt onderweg struikel ik over een tak en moet een gekke spong maken om niet te vallen. Het wondje die de tak veroorzaakt prikt lekker en bloed ook nog wel een beetje. Maarja gewoon door naar de supermarkt. Avond eten gehaald voor vandaag en morgen. Bij terugkomst even chillen en eten koken.

Daarna ga ik naar het hostel waar Chantal is waar we gezellig wat gun drinken. Daarna weer terug naar mijn hostel zo dat ik even schoenen aan kan doen voor het stappen. Onderweg komen we en Engelse vriend  van haar tegen die ook wel in is voor een avondje stappen. Toen we verder liepen kwamen we meer mensen tegen die zij al kenden van de tour die ze gedaan hebben en ik pas later ga starten. Eerst gezellig met z’n allen in een park wat gedronken en spelletjes gedaan. Weer een hoop leuke mensen ontmoet, waaronder ook een Nederlands meisje waar ik ook  enorm mee gelachen heb. Later gingen we richting de clubs. Het wondje op mijn rechtervoet prikt behoorlijk aangezien het net op een behoorlijk beweegbare plek zit. Alleen het gekke was dat mijn linker voet/enkel ook best wel pijn deed ik zei nog tegen Chantal dat dat zo gek was. Maarja, keep going and drink! Het was echt een super gezellige avond het was best rustig maar dit mocht de pret niet drukken. Om zes uur smorgens kom ik weer bij het hostel aan. snel slapen!

Om 11 uur schiet ik wakker van behoorlijke pijn scheuten in mij voet, shit! Mega mega dik. Ik klauter met pijn en moeite uit bed en kom er achter dat ik er niet eens om kan staan… grrr heb ik weer.. morgen start onze volgende tour. Gelukkig is deze ochtend Frankie ook aangekomen in Airlie, snel stuur ik haar een berichtje of zij met mij mee wil naar de dokter. We spreken af bij de receptie van mijn hostel. Hier vragen we waar we naar de dokter kunnen. Met moeite er heen gelopen en wat denk je? Jep zondag het is dicht. Bedankt voor de tip hostel.. maar naar een apotheek gelopen daar zullen ze het wel weten. Er is een praktijk open maar die sluit al over twee uur en is een behoorlijk wandeling. De andere optie is iemand laten komen. Eerst die maar gebeld, maarja nu heb ik mijn medicare number nodig. Oeps die heb ik nog niet, maar anders moet ik 200 dollar betalen. Eerst medicare maar bellen en bidden dat ze mij over de telefoon de nummers willen geven. En jaa wat een geluk. Daarna de arts terug gebeld en die komt zo snel mogelijk langs maar het is erg druk dus dat kan wel even duren. Nouja ik loop toch niet weg! Iedereen gaat lekker zijn ding doen en ik ja ik lig lekker in bed. Met m’n pootje omhoog. Een paar uur later is de dokter er. Vanwege de zwelling kan ze niet zien of m’n enkelband gescheurd is of dat het gewoon verstuikt is. Het probleem is dat de zwelling eigenlijk te dik is, en rood en dat hoort niet. Ook is rondom het wondje alles best wel opgezet en te rood. Wat maakt dat ze het niet vertrouwd, ze blijft maar vragen of ik niet ook een dier heb gezien of er niet een spinnetje was. Of ik niet allergisch ben. Maar nee niks is het geval.  Dat is dus een lekkere dosis antibiotica en nog pillen tegen de zwelling. Ook heb ik een mooi verbandje er om heen gekregen.

De antibiotica maakt me erg moe dus de rest van de dag vooral geslapen en shit wat doet m’n enkel pijn. Net of iemand er met een hamer telkens tikken op geeft. Haha jep dit kan er maar weer een over komen. Wel fijn dat er telkens even mensen bij mij op bezoek komen. Chantal is twee keer geweest en heeft meteen afscheid genomen. Zij ging al weer verder, als het goed is zie ik haar in Cairns weer! Gelukkig mag ik mijn tour wel gewoon doen alleen moet ik het lopen zo veel mogelijk beperken.

In de avond gaan we koken hierbij help ik wel mee ben a llang blij dat ik even iets kan doen. Ook moet m’n tas voor morgen ingepakt worden omdat we wederom niet onze totale rugzak mee kunnen nemen. Gelukkig kan ik alles zittend doen.

Na het eten muziek luisteren en lekker op tijd slapen!

Maandag 4 april start Whitsundays

Om tien uur uitchecken bij het hostel daarna koffie drinken en chillen in de wifi zone om 14:00 worden we met de bus opgehaald voor de tour. Terwijl we op de bus staan te wachten komen we onze Zweedse vriendinnen Sofie en Julia ook weer tegen en zien we nog veel meer bekenden, dit gaat leuk worden!
eenmaal in de haven wachten een grote catamaran ons op. Dat mag ook wel want we zijn ongeveer met 60 man. Inmiddels heeft iedere persoon een nummer en een kleur gekregen er is dus een witte boot en een blauwe boot, voor nu zitten we even met z’n allen op de witte boot voor een tochtje van ongeveer 45 minuten. Tijdens dit tochtje werd er bij iedereen de nationaliteit en je nummer op de voet geschreven met een stift. Aangezien Netherlands te lang was werd het NL met een mooie joint.

Het eiland was een privé eiland van iemand. Best klein, en het enige wat er was het hostel/resort. Er was een gigantisch zwembad een kleine tennis baan en een golfbaan aanwezig. We sliepen allemaal in kleine hutjes voor ongeveer 4-6 personen. Wij sliepen in een hutje voor vijf personen met aan weerzijden van de kamer twee stapel bedden en in het midden een eenpersoonsbed. Wat echt een super chill bed was. In principe wou niemand er slapen omdat je wel van twee kanten bekeken wordt. Maar prima het bed zag er goed uit ik ga daar wel slapen. Na een tijdje had iedereen er ongeveer opgezeten en begon iedereen te vragen of ik het echt niet erg vond. Of dat ik toch wou ruilen. NEEE MIJN! Muahahah. We deelden de kamer met twee Engelse jongens die meteen gezellig en spontaan waren. Wij als enige van het hele kamp hadden een koelkast super chill voor iedereen. Helaas ivm. Antibiotica had ik er niks aan. Het uitzicht vanaf het balkon van onze kamer was adembenemend mooi en onze ingang lag ongeveer 20 meter van het strand vandaan.

Om zeven uur was er avond eten. Zo fijn een dagje niet koken. Het was thaise curry met rijst super lekker! Na het eten een tijdje bij de pier gezeten, en daarna was het tijd om te gaan slapen. Of toch niet? Eenmaal bij ons huisje was er op ons balkon een feestje gaande tja dan maar joinen! Na twee uur toch maar ons bed opgezocht en de gordijnen dicht gedaan.

De volgende ochtend om 06:00h gaat de wekker weer om 6:30 stond het ontbijt klaar en daarna langs de receptie om onze stingersuits en snorkels op te halen. Om acht uur moesten we klaar staan om op onze blauwe boot te stappen. In eerste instantie was Frankie ingepland op de witte boot maar gelukkig mocht ze switchen. Er stond een hoop wind en waren hoge golven wat er voor zorgde dat de motor geen moment uit is geweest. En maar af en toe zeil bij te pas kwam. Wij zaten de hele tijd vooraan, waar een deel bestond uit enkel een soort van heel stevig gaas. Met hoge golven kwam dit helemaal onderwater super lachen. Alleen sommige mensen dreven weg en maakte daardoor nog best een smak. Een paar uur later kwamen we bij the whitehaven beach dit is het een na witste strand van de wereld. Vlak voor het strand gingen we voor anker en moesten we naar het strand toe zwemmen. Onze spullen werden met een bootje gebracht. Helaas hadden we maar twee uur en moesten we al weer terug zwemmen. Eenmaal terug op de boot wachten ons een lekkere lunch op. Daarna zijn we naar een reef gevaren om te snorkelen. we hadden alleen maar 50 minuten dit was echt veel te kort!
Daarna zijn we terug gevaren en hebben we spagbol (spaggheti boilongese) gegeten. Na het eten werd er een karaoke avond georganiseerd. Erg gelachen en super gezellig. Maar toch weer vroeg mijn bed op gezocht. Ik denk dat het door de antibiotica komt, maar ik ben telkens zo verschrikkelijk moe. Weet het anders ook niet.

De ochtend er na om zeven uur ontbijten. En om acht uur een wandeling maken over het eiland. Ja hier is vooral mijn voet echt blij mee…. Het gaat wel inmiddels stukken beter, alleen savond doet het echt nog best wel zeer. En het is heel erg blauw paars en nog redelijk dik. Maar ik laat me niet kennen en wandel gewoon mee. En wat is het er weer mooi! Gelukkig nu wat meer foto’s kunnen maken. Dat was helaas op de boot bijna geen doen met al dat water.
Op de terug weg laten ze ons zien hoe je een kokosnoot van z’n jasje ontdoet en vervolgens het sap kan drinken en het vlees kan eten. Jeetje wat is dat een werk! Hierna is er weer de mogelijkheid om te snorkelen. Dit begint om 10 uur en om 11 uur is er weer lunch. Ook heb ik vanaf de steiger al een hoop stingray’s gezien, dus voel er even niet heel veel voor!

Na de lunch gaan we weer met z’n allen op de witte boot en worden we terug gebracht naar de haven waar de bus weer op ons wacht richting het hostel. Jammer genoeg hadden we deze nacht al geboekt bij het zelfde hostel. Savonds gezellig met, de meiden pizza gegeten. En eigenlijk vrij kort daarna al weer ons bed in.

De volgende ochtend word ik best vroeg wakker en zie dat Marie ook al wakker is. Mooi zij heeft ook altijd honger dus we kunnen ontbijten. Na het ontbijt laatste spullen gepakt uitchecken. En naar de bus voor Magnetic island!