Cairns deel drie / Nieuwe baan Kenilworth

Cairrns deel drie / Nieuwe baan Kenilworth

Regen, bah. lekker naar de film wij wilden allebei graag The Jungle book zien, and it was amazing! maar niemand lette op daar en tja als het slecht weer is dan loop je toch gewoon door naar de volgende film, haha. Superman vs Badman. Deze was wel wat ingewikkeld, wat het volgen zonder ondertiteling lastig maakte.

In de avond begin ik me langzaam wat ziekjes te voelen, maar snel slapen!
Volgende dag ZIEK!  Ja hoor heb ik weer, we zouden gezellig op pad gaan, Frankie, Donna en ik. Tja gewoon even doorbijten en meegaan. in de auto heb ik eigenlijk al meteen spijt. Van alle bochten meteen wagenziek, een hoofd dat ontploft en m'n ogen die constant dichtvallen. Maar ik heb de piramide gezien. Het was een natuurlijke piramide. Eigenlijk gewoon een berg in een puntvorm. Niet erg spectaculair haha. Ook hebben we watervallen bezocht, eentje had ik al gezien, met een tour.  De twee andere waren nieuw. Helaas heb ik er niet echt van kunnen genieten. Veel paracetamol en weer door. Bij terugkomst wat gegeten en mijn spullen ingepakt. Morgen met het vliegtuig terug naar Brisbane.

De volgende ochtend nog steeds erg beroerd, 's nachts flinke koorts gehad maar die is gelukkig gezakt. In de middag met de shuttle naar het vliegveld, en daar gaan we dan. Het vliegtuig vliegt over het Great barrier reef.,wat een mooi beeld geeft! Het landen was drama, ik denk niet dat ik ooit zo veel pijn in m'n oren heb gehad. Ik denk dat het kwam omdat ik ziek was, maar het was echt verschrikkelijk!
via Air-Bnb hebben we een slaapplek geregeld. Het is bij een ouder echtpaar dat ons van het vliegveld komt ophalen. Super lieve mensen! We hebben het een beetje last minute geboekt, waardoor ze geen tijd hadden ons te entertainen. Hiervoor bleven ze zich maar verontschuldigen. Nadat we onze spullen bij het huis hadden gebracht, bracht de man ons naar een foodmarket. Hier staan allemaal containers, ingericht als eettentjes. De keuze is gigantisch,  van veel soorten landen. ik kies voor een Thais gerecht wat echt heerlijk was! met een Belgische wafel met aardbeien en een bolletjes ijs, als dessert.

Daarna teruggelopen naar het huis. Het is ongeveer 15 minuten lopen en het is een mooie avond. Eenmaal terug bij het huis zit het echtpaar met de visite buiten en vragen of wij er gezellig bij komen, voor de koffie. Super leuke mensen en een hoop gelachen. Ik voel me nog steeds erg beroerd, maar kan me wel leuk voordoen gelukkig. Het is een schitterend huis en het is zo lekker, om eindelijk even alles schoon te hebben. heerlijk douchen en geweldig geslapen op de heerlijke matrassen!

De volgende ochtend, voel ik me gelukkig ietsje beter. We krijgen muesli met vers fruit, heerlijk! Daarna worden we weer terug gebracht naar het vliegveld. Hiervandaan gaat er een shuttle naar Eumundi. Als we daar aankomen zijn we nog best vroeg. Dus even wat drinken in een cafeetje. Nu zijn we allebei toch best een beetje zenuwachtig. Het echte leven gaat weer beginnen. Zonder enig idee wat te verwachten.

Oke,  we verwachten onze nieuwe baas in een grote pick-up. Als we weer terug buiten zijn en staan te wachten  komen er twee jonge meiden op ons af, en vragen Brook stud? Jep dat is ons nieuwe werk. We lopen naar de auto een mega oud lelijk ding, maar het rijdt. De twee meiden, Floor en Martina vertellen ons al een hoop. Of ja eigenlijk maken ze ons een beetje bang. Het is hard werken 10-12 uur op een dag, je moet veel rennen etc etc. Floor is de leidinggevende en Martina vertrekt maandag. Floor is ook Nederlandse, maar al twee jaar in Australië. Ze wil ook geen Nederlands praten, waarom geen idee. Als ik later bij een telefoongesprek een paar woorden opvang, hoor ik wel dat ze Nederlands praat met een Australisch accent. Ik heb mijn eigen kamer, het is erg klein maar geweldig, een fijn bed en kasten. Eindelijk even niet uit een rugzak leven, super!

De volgende ochtend om tien voor zes is het dag. Snel aankleden en ontbijten om half zeven moeten we beneden zijn. Dat is ongeveer vijf minuutjes lopen.
Hier is de plek waar alle paarden voer krijgen, en verzorgd worden. Er zijn vier groepen, een merrie groep, een ruin groep, een gemixte groep met vooral de goede paarden. En dan is er beneden nog een groep met andere speciale paarden zoals drachtige merries en jonge paarden. maar hier doen we niets mee. Bij de andere drie groepen moeten we elke ochtend alle paarden vangen en bij hun voerbak brengen. Dit zijn 28 paarden. In totaal heeft Brook rond de 180 paarden. En telkens als we ergens rijden hoor ik, kijk dat zijn ook paarden van Brook. Nou zijn ze eigenlijk niet allemaal van Brook, een deel is van een Sjeik uit Dubai, waar Brook dan weer voor werkt. Dit kan je zien aan het brandmerk. Als er BLS staat betekent het Brook and Leigh Ann Stud.
Helaas ben ik nog steeds niet fit wat het extra zwaar maakt de eerste dag.

's Morgen maken we een rit van 3 uur, we beginnen met naar beneden lopen, en hier moeten we eerst in een rechte lijn naast het paard rennen ongeveer 50 meter heen en terug. Een slim idee voor een rit om dat je nu zeker weet dat het paard niet kreupel is. Daarna lopen we nog een halve kilometer naast het paard en checken het zadel en alles nogmaals goed. Ze rijden hier ook altijd met martingaal en staartriem. Na zware stukken rijden lopen we ook altijd de berg af naast het paard. En sommige wegen zijn zo dicht begroeid dat we ook wel naast het paard moeten lopen.  Daarna moeten we veel spullen inpakken.

Morgen vertrekken ze voor een groot concours waar ze een rit maken van 80 kilometer. De levels bestaan uit: 40KM 80KM 120KM en 180KM en dan moet je je even indenken dat het geen Nederland is en dus absoluut niet plat. Alleen maar berg op en af. Behoorlijk zwaar dus. Er gaan negen paarden mee, en een aantal meiden. Ik blijf hier met Justine, een super aardig Frans meisje. zij vertrekt helaas zondag. Dan blijft Loisa een braziliaans meisje, zij vliegt donderdag eind van de ochtend naar de plek van het Concours omdat ze er ook mee rijdt. En nog een nieuw meisje Sabine uit Duitsland. Het concours is drie dagen rijden voor alleen een rit op zaterdag en vervolgens weer drie dagen terug.

De volgende ochtend voel ik al behoorlijk mijn spieren, gelukkig slaap ik goed. En begin ik me wel wat fitter te voelen, ondanks dat ik behoorlijk vermoeid ben. Eerst weer voeren en dan iedereen weg helpen. Daarna een rit van 2,5 uur maken en in de middag nog een van 1,5 uur. We zitten recht naast een National Park, dus de ritten zijn wel erg mooi. Toch is het Endurance niet echt mijn ding het is vooral erg veel stappen en ik ben meer van het gas geven. Maar het is een leuke ervaring.
De gewone dagen bestaan uit: Voeren, alle paarden temperaturen (dit schrijven we op en wordt nauwkeurig bijgehouden) Alle hoeven uitkrabben en de paarden controleren op eventuele wondjes. Dan de Paarden die niet gereden worden weer naar de wei brengen, dan de paarden die gereden worden alle voeten wassen (maar dan ook echt wassen met zeep alle korstjes van eventuele wondjes weg krabben en er mag geen vuiltje meer op zitten), daarna poetsen en opzadelen. Op weerszijden van het paard waar de singel loopt smeren we een dikke laag sudocrème. Daarna beginnen we aan de rit. Als we terugkomen zadelen we af maken we alle spullen schoon en worden de paarden weer uitgebreid gewassen, wat nog best een klus is om die dikke laag sudocreme er weer af te krijgen. daarna lunchen en herhalen we alles weer, van het opzadelen enz. Nadat de laatste paarden weer buiten staan het terrein schoonmaken, Mest weg scheppen en voer klaar zetten voor de dag erna. Dit alles wordt onderverdeeld, iedereen krijgt een taak, de een poetst alle paarden de ander wast alle paarden de ander maakt weer spullen schoon. Op zich wel een handig systeem, alleen is er altijd wel een de lul met de rotklusjes.
Aan het einde van de week voel ik me gelukkig stukken beter en houd ik alles ook al veel beter vol! Erg goed dit werken, zeg maar dag tegen de te veel kilo's van een maand vakantie. Al hebben ze hier wel op donderdag pizza avond dan mogen we op Brooks kosten pizza halen erg leuk maar niet echt gezond.

Zaterdag word ik natuurlijk om zeven uur wakker, lekker dan als je mag uitslapen.. In het weekend doen we niks met de paarden ze hebben genoeg aan het gras in de weides en maken geen ritten dus hebben ook niet meer nodig. In de middag gaan we naar Noosa, dit is ongeveer een uur rijden en hier kunnen we even wat winkelen en onze boodschappen voor de week weer inslaan. Op de terugweg stoppen we nog even bij het dorpje vlak bij ons huis, het is ongeveer tien minuutjes rijden maar hier hebben we een goede wifi verbinding en kunnen we weer even op facebook en alles checken. Thuis is er wel wifi maar als ik een foto wil openen via whats app duurt dat al mega lang. Dus ik hoef niet te bedenken iets anders te kunnen doen dan whats app, waar ik al lang blij mee ben.

Daarna avondeten maken en films kijken.

Morgen Justine naar het station brengen en lekker verder uitrusten. Ze hebben ons gewaarschuwd dat vanaf volgende week als iedereen er weer is alles zwaarder gaat worden. Ik ben benieuwd. Tot nu toe vind ik het eigenlijk allemaal wel prima! Alleen vooral weer conditie opbouwen en de lange dagen zijn vermoeiend.

Vanaf nu zal mijn blog wat stil komen te liggen aangezien mijn dagen redelijk veel het elfde zullen zijn. Maar als ik bijzondere dingen doe zal ik het uiteraard posten!